-
1 bronić się
несов.1) защища́тьсяbronić się się do upadłego — защища́ться до после́дней ка́пли кро́ви, стоя́ть на́смерть
• -
2 bronić\ się
несов. 1. защищаться;\bronić\ się się do upadłego защищаться до последней капли крови, стоять насмерть;
2. przed kim-czym сопротивляться, оказывать сопротивление кому-чему; противиться кому-чему;● \bronić\ się się rękami i nogami przed czymś руками и ногами отбиваться от чего-л. -
3 do upadłego
1) (bawić się, tańczyć itp.) до упа́ду2) (bronić się, walczyć itp.) до после́днего (вздо́ха) -
4 upadły
upad|ły\upadłyН книжн. павший, падший;● do \upadłyłego a) (bawić się, tańczyć itp.) до упаду;
б) (bronić się, walczyć itp.) до последнего (вздоха)* * *upadli книжн.па́вший, па́дший
См. также в других словарях:
bronić — ndk VIa, bronićnię, bronićnisz, broń, bronićnił, bronićniony 1. «odpierać atak, napaść, ochraniać czynnie, zwykle z bronią w ręku» Bronić mężnie, zaciekle, zajadle, z narażeniem życia. Bronić kogoś własną piersią. Bronić fortecy, miasta, kraju,… … Słownik języka polskiego
